Mačji hronični gingivostomatitis čuvari mačaka ponekad percipiraju jer primećuju loš zadah, krvarenje desni, anoreksiju ili vrištanje kada pokušavaju da jedu hranu, posebno stočnu hranu zbog njene veće tvrdoće. Iznutra, mačka će imati lezije u ustima koje se kreću od kamenca, gingivitisa, zubnih promjena, do proliferativnog stomatitisa i čireva na različitim lokacijama mačje oralne sluznice koje će uzrokovati jak bol, prekomjerno lučenje sline, gubitak težine i slabost. Porijeklo ove bolesti je imunološki posredovano i određeni virusi uobičajeni kod mačaka i određene anomalije mogu pogoršati proces.
Nastavite čitati ovaj članak na našoj stranici da saznate više o mačjem gingivostomatitisu, njegovim uzrocima, simptomima i liječenju.
Šta je mačji hronični gingivostomatitis?
Hronični gingivostomatitis mačaka je patologija koja ima određenu učestalost kod mačaka i sastoji se od difuzne upale u ustima mačke koja traje duže od šest mjeseci Konkretno utiče na desni i oralnu sluzokožu, ponekad može uticati na jezik ili meko nepce. Češće je kod odraslih jedinki i nema rasne predispozicije, iako se čini da su Sijamci, Perzijanci, Burmani i Himalajci predisponiraniji.
Ova bolest može biti blaga, umjerena ili teška i obično predstavlja ulceracije. Jedno od stanja koje karakteriše ovu patologiju je kaudalni stomatitis, upala najdubljeg dela usta, ponekad proliferativna, koja može zahvatiti i jezik.
Nazvan je drugim terminima kao što su mačji ulcerozno-proliferativni gingivitis, hronični gingivitis-stomatitis-faucitis, kaudalni stomatitis, plazmacitni faringitis stomatitis, hronični gingivitis-faringitis, plazmacitni limfocitni stomatitis i hronični stomatitis.
Uzroci hroničnog gingivostomatitisa kod mačaka
Ova bolest je povezana sa hroničnom infekcijom mačji kalicivirus, iako je danas poznato da oko 70% mačaka sa kronični gingivostomatitis su pozitivni na ovaj virus, ali ne svi, a smanjenje upale reagira na terapije koje ne smanjuju virusno opterećenje. Smatra se da može pogodovati ulasku drugih patogenih agenasa oštećujući ćelijske membrane, zbog čega je više otežavajući nego uzročnik. Također mačji retrovirusis (virus mačje leukemije ili virus mačje imunodeficijencije) mogu povećati proinflamatorni odgovor, predisponirajući za ovu bolest.
Stres smanjenjem imuniteta iu kućama s nekoliko mačaka ili u kolonijama mnogo mačaka koje pogoduju bliskom kontaktu između mačaka povećava rizik od razvoja kroničnog gingivostomatitisa, zbog veće zaraze predisponirajućih ili pogoršavajućih mačjih virusa.
Sada je danas najšire prihvaćen uzrok imuno posredovanog porijekla, sa preuveličanom reakcijom imunološkog sistema i promjenom u lokalnom imunitetu od mačje pljuvačke. Iako mačke s kroničnim gingivostomatitisom imaju povećan nivo imunoglobulina u serumu, nivoi IgA su niski u pljuvački. IgA je odgovoran za ometanje prianjanja bakterija i neutralizira patogene i toksine koje bakterije oslobađaju u usnoj šupljini.
Oralni antigeni povezani sa prenaglašenom reakcijom imunog sistema su:
- Bakterija plaka (Pasteurella multocida je najčešće izolovana).
- Parodontalna bolest.
- Mačja dentalna resorpcija djelovanjem odontoklasta.
- Alergeni u hrani.
Simptomi mačjeg hroničnog gingivostomatitisa
Klinički znakovi koje pokazuje mačka s hroničnim gingivostomatitisom nisu ograničeni samo na usnu šupljinu, već ih bol uzrokovan procesom čini da ne jedu čak i ako imaju apetit, sa posljedičnim gubitak težine; ili ako pokušaju imaju probleme s gutanjem (disfagija). Bol u ustima čini da se ne neguju uzrokuju loš izgled kose.
Hronični gingivostomatitis mačaka karakterišu sledeći simptomi:
- Ptijalizam.
- Halitoza.
- Kvarenje u ustima.
- Ulkusi na oralnoj sluznici.
- Stomatitis usne ili usta, u zubnim alveolama do sluzokože desni (gingivitis).
- Kaudalni stomatitis ponekad sa glosofaringitisom i granulacionim tkivom u kaudalnom orofarinksu.
Dijagnoza mačjeg hroničnog gingivostomatitisa
Prva stvar koju treba učiniti u prisustvu znakova gingivitisa, ulceroznog ili proliferativnog stomatitisa, anoreksije, oralnog bola ili krvarenja je isključiti bilo koji uzrok koji bi mogao izazvati ove simptome. Konkretno, moraju se isključiti sljedeće patologije koje mogu utjecati na mačke:
- Mačji eozinofilni granulomski kompleks.
- Oralni tumori.
- Trauma.
- Iritacija zbog gutanja korozivnih supstanci.
- Parodontalna bolest.
- Pemfigus.
- Sistemski eritematozni lupus.
- Uremični čirevi u ustima zbog zatajenja bubrega.
- Melitus dijabetes.
- Hipervitaminoza A.
- Infekcija imunodeficijencije mačaka ili teška mačja leukemija.
Da bi se to uradilo, mora se primeniti niz dijagnostičkih testova da bi se identifikovali antigeni stimulansi odgovorni za imunološki posredovan odgovor, kao kao i za isključivanje gore navedenih bolesti. Dakle, to treba učiniti:
- PCR i test na kalicivirus za isključivanje leukemije i imunodeficijencije mačaka.
- Rentgen zuba za procjenu stanja zuba i otkrivanje parodontalne bolesti ili resorpcije zuba.
- Biopsije zahvaćenog tkiva za patološku analizu, kojom će se utvrditi ulcerisano mukozno tkivo sa gustim inflamatornim infiltratom u submukozi sa prevlašću plazma ćelija, limfocita, histiocita i neutrofila. Uglavnom se koriste za isključivanje tumora kao što je oralni karcinom skvamoznih ćelija.
- Bakterijska kultura za određivanje dominantne bakterijske flore i antibiograma.
U slučaju mačjeg gingivostomatitisa, krvni test i biohemija će pokazati povećanje imunoglobulina, blagu anemiju, povećanje bijelih krvnih zrnaca sa neutrofilijom (povećan broj neutrofila) ili eozinofilijom (povećan broj eozinofila), dok kod ostalih limfopeja (smanjenje broja limfocita). Oko 10% mačaka sa hroničnim gingivostomatitisom ima istovremenu bolest bubrega, pri čemu se vide izmenjeni parametri bubrega.
Kako izliječiti mačji hronični gingivostomatitis? - Tretman
Mora se uzeti u obzir da se mačji hronični gingivostomatitis teško liječi i terapije su usmjerene na smanjenje nakupljanja bakterijskog plaka, liječiti zubne bolesti i kontrolirati upalu.
Tretman koji treba primijeniti će se sastojati od:
- Analgezija korišćenjem opijata kao što je buprenorfin i NSAIL kao što je meloksikam.
- Uklanjajte plak svakodnevno četkanjem i klorheksidinom, ali u početku to nije izvodljivo zbog boli koju mačka ima.
- Clindamycin kao antibiotik za gingivostomatitis kod mačaka je obično efikasan, međutim, ono što kultura i antibiogram kažu biće idealno.
- Čišćenje usta.
- Isperite u vodi sa hlorheksidinom ili nanesite lepljive gelove sa ovim aktivnim sastojkom.
- Hrana za mačke sa gingivostomatitisom mora biti hipoalergena ili nova dijeta.
Kortikosteroidi, iako su korisni za smanjenje upale, nisu efikasni jer povećavaju virusno opterećenje izazivajući imunosupresiju i potrebni su u sve većim dozama.
U blagim ili umjerenim slučajevima, vađenje zahvaćenih zuba može se obaviti zbog parodontalne bolesti ili resorpcije mačjeg zuba, ali u više ozbiljnih slučajeva kroničnog ginevostomatitisa ili kod kojih nema poboljšanja nakon nekoliko mjeseci od navedenog, potrebno je izvršiti vađenje svih molara i pretkutnjaka. Ova ekstrakcija se smatra najboljom terapijom za ovu bolest, izliječi 50-60% mačaka, neke mačke nisu u potpunosti izliječene ali im se smanjuje bol i upala i jedu. U vrlo niskom procentu oni će ostati isti, ali se mogu koristiti mezenhimalne matične ćelije ili omega interferon, bilo da su pozitivni ili negativni na mačji kalicivirus, općenito dajući dobre rezultate.
