Proljev je klinički znak koji najviše ukazuje na bolest crijeva kod mačjih vrsta, česta je kod starijih mačaka, kao i suprotno: zatvor ili zatvor. Dok je kod mladih mačaka dijareja posebno uzrokovana neželjenom reakcijom na hranu, parazitima ili zaraznim bolestima, kada mačke ostare to je češće rezultat bolestiorganski, hipertireoza, upalne bolesti crijeva ili tumori. Neki uzroci se lako leče, ali kod drugih na očekivani životni vek naše mačke može uveliko uticati.
Želite li znati uzroke i tretmane dijareje kod starijih mačaka? Nastavite čitati ovaj članak na našoj stranici kako biste saznali zašto vaša starija mačka može imati ovaj klinički znak.
Vrste dijareje kod starijih mačaka
Diareja se javlja kada ima višak vode u stolici, što može dovesti do povećane učestalosti defekacije, tečnosti stolice ili volumena stolice. Kod bolesti tankog crijeva do proljeva dolazi kada sadržaj crijeva premašuje apsorpcioni kapacitet debelog crijeva ili uzrokuje kronično lučenje vode, dok se kod debelog crijeva javlja kada nema segmenta crijeva u kojem bi se voda mogla apsorbirati.
proljev tankog crijeva karakteriziraju:
- Velike zapremine stolice.
- Normalna ili povećana frekvencija.
- Potpuno izgubljena konzistentnost.
- Može se pojaviti probavljena krv.
- Praćeno gubitkom težine, povraćanjem ili sistemskim znacima.
proljev debelog crijeva predstavlja:
- Frekvencija je jako povećana.
- Normalni, povećan ili smanjen volumen stolice.
- Hitna nužda.
- Prisustvo sluzi.
- Izgubljena ili formirana konzistencija.
- Može se pojaviti svježa krv.
S druge strane, dvije vrste dijareje se mogu razlikovati prema njihovom trajanju tokom vremena:
- Akutna: traje manje od dvije sedmice.
- Hronični: ono što traje duže od 2-3 sedmice.
Uzroci dijareje kod starijih mačaka
Proljev kod starijih mačaka može biti uzrokovan višestrukim patologijama i infekcijama Iako su mačići skloniji zaraznoj dijareji, kod starijih mačića također mogu javljaju, posebno kod određenih bakterija, gljivica, virusa i parazita. Kod mačaka do 6 godina starosti, proljev zbog upalne bolesti crijeva ili neželjene reakcije na hranu je češći, dok su kod starijih mačaka tumori crijeva češći od upalnih bolesti crijeva. Međutim, ove bolesti se mogu javiti i kod starijih mačaka i trebale bi biti dio diferencijalne dijagnoze.
Općenito, mogući uzroci dijareje kod starijih mačaka su sljedeći:
- Hipertireoza.
- Intestinalni limfosarkom.
- Adenokarcinom crijeva.
- Intestinalni mastocitom.
- Egzokrina insuficijencija pankreasa.
- Pankreatitis.
- Hepatobilijarna bolest.
- Bubrežna bolest.
- Kolourektalni polip.
- Čudno tijelo.
- Abrazivni kolitis (gutanje otrovnih biljaka ili neodgovarajuće hrane).
- Intususcepcija (kada dio jedne crijevne petlje sklizne u drugu ili se sklopi na sebe, uzrokujući blokadu ili opstrukciju prolaza).
- Hernija ili perianalni tumor.
- Upalna bolest crijeva (IBD).
- Enteropatija sa gubitkom proteina.
- Lijekovi: NSAIL, antibiotici.
- Neželjena reakcija na hranu.
- Bakterije: Salmonella, Campylobacter, Clostridium perfringens.
- Virus: mačji koronavirus, leukemija i imunodeficijencija mačaka.
- Paraziti: Toxoplasma gondii.
- Gljive: Histoplazma.
Simptomi dijareje kod starijih mačaka
Simptomi koje mačka manifestuje zavisiće od bolesti koja je uzrokuje i vrste dijareje (tanko ili debelo crevo). Općenito, starija mačka s proljevom će imati:
- Gubitak težine.
- Povraćanje u mnogim slučajevima.
- Varijabilni apetit, ponekad anoreksija ili polifagija (hipertireoza).
- Naduti.
- Dehidracija.
- Slabost.
- Letargija.
- Zakrivljena leđa (ukazuje na bol u stomaku).
- Blijede sluzokože ako postoji anemija zbog gastrointestinalnog gubitka krvi.
- Žutica ako je prisutna bolest jetre ili žučnih kanala.
- Polydipsia (pijte više vode) kod nekih mačaka da nadoknadite gubitke ili kao rezultat bolesti bubrega ili hipertireoze.
- Poliurija (više urina) kod bolesti bubrega.
Ove mačke s problemima s tankim crijevom će imati velike količine vodenasti proljev koje mogu sadržavati krv, ali u ovom slučaju probavljene, dok ako je oštećenje nastalo u debelom crijevu, stolica će biti manja, ali vrlo česta i sa većim naporom u defekaciji. Kombinacija oba se javlja kod većine mačaka i klasifikacija je teška. U drugim slučajevima, njegovo određivanje je praktički nemoguće jer vrše nuždu izvan kuće ili kod kuće imaju više mačaka koje koriste istu kutiju. Iako ako je dijareja teška, oni mogu imati curenje kod kuće ili meku stolicu ispod repa što ukazuje na proces.
Dijagnoza dijareje kod starijih mačaka
Kao što smo spomenuli, proljev kod starijih mačaka može biti uzrokovan različitim problemima i bolestima, pa se diferencijalna dijagnoza mora Postaviti diferencijalnu dijagnozu od svih sa dobrom kliničkom istorijom i anamnezom, kao i testovima kao što su:
- Krvni testovi i hemija krvi.
- Određivanje ukupnog T4 i palpacija područja vrata da bi se isključila hipertireoza.
- Određivanje mačje pankreasne lipaze za isključivanje pankreatitisa.
- Test mačje leukemije i imunodeficijencije.
- Niski nivoi folata za određivanje neuspjeha apsorpcije u proksimalnom crijevu i vitamina B12 za procjenu apsorpcije u distalnom crijevu (ileum). Služe za utvrđivanje mjesta oštećenja. Osim toga, nizak nivo vitamina B12 se viđa kod hronične bolesti jetre ili pankreasa.
- Serijska analiza stolice flotacijom i sedimentacijom u tri različita dana radi otkrivanja parazita.
- Rektalna citologija umetanjem brisa u rektum navlažen fiziološkim rastvorom, izvođenjem citologije na stakalcu i pregledom pod mikroskopom nakon bojenja pomoću Diff Quick-a za procjenu prisutnosti bakterijske infekcije (Clostridium, Salmonella, Campylobacter), moraju se zadovoljiti kulturom stolice i PCR-om za Clostridium perfringens, Salmonella i coronavirus.
- Biopsija crijeva za razlikovanje upalne bolesti crijeva ili neoplazije.
Krvni test i biohemija se rade radi procene:
- Anemija zbog upalne bolesti ili gastrointestinalnog gubitka krvi, zajedno sa hipoproteinemijom, trombocitozom i povećanom ureom.
- Leukocitoza ako postoji upala.
- Eozinofilija ako su prisutni paraziti ili osjetljivost na hranu.
- Dehidracija ako su hematokrit i ukupni proteini u serumu povećani.
- Povećani enzimi jetre mogu ukazivati na zatajenje jetre ili pankreatitis.
- Povećan kreatinin i urea kod bolesti bubrega.
Mora se uzeti u obzir da starije mačke mogu zajedno imati više bolesti koje uzrokuju dijareju, pa će pristup slučaju biti različit u zavisnosti od svake mačke i njene dijagnoze.
Liječenje dijareje kod starijih mačaka
Morate lečiti sve bolesti koje mačka ima, tako da možete koristiti:
- Imunosupresivi kod upalnih bolesti crijeva.
- Hemoterapija ako se dijagnosticiraju tumori crijeva.
- Lečenje bolesti bubrega.
- Liječenje bolesti jetre.
- Liječenje hipertireoze.
- Dodatak vitamina B12 kada mu nedostaje.
- Terapija tečnostima za nadoknadu tečnosti i elektrolita ako dođe do dehidracije zbog proliva i povraćanja u nekim slučajevima.
- Ako imate antifungalni tretman itrakonazolom za gastrointestinalnu histoplazmozu.
- Ako ste inficirani toksoplazmozom, koristite klindamicin, trimetoprim/sulfonamid ili azitromicin.
- Prebiotici i probiotici za modulaciju neravnoteže u crevnoj flori, najmanje 4 nedelje, mada se ponekad tretman mora produžiti da bi se postigla prednost imuniteta mačke.
- Enzimi pankreasa u slučaju egzokrine insuficijencije pankreasa.
- Lekovi protiv bolova kao što je buprenorfin u slučaju pankreatitisa.
- Eliminaciona dijeta, hidrolizovana ili hipoalergena ako se sumnja na neželjenu reakciju na hranu.
Budući da može postojati više uzroka dijareje, veoma je važno ići kod veterinara ako vaša mačka ima proliv i anus razdražljiva, uporna tečna stolica i drugi simptomi kao što je opisano.
Prognoza
Starije mačke su sklonije razvoju brojnih bolesti, od kojih mnoge mogu dovesti do dijareje, kao i drugih ozbiljnih i ponekad razornih kliničkih znakova. Mačke su specijalisti u skrivanju svojih bolesti od nas i ponekad kada to postane evidentno može biti prekasno. Zbog toga je potrebno biti vrlo svjestan svake promjene u ponašanju, navikama i stanju mačke, jer mogu biti znak upozorenja na neku bolest.
Kada napune 7-8 godina, počinje rizik od pojave brojnih ozbiljnih i iscrpljujućih procesa, a česti veterinarski pregledi su posebno neophodni kod starijih mačaka (od 11 godina) ili gerijatrijski (od 14 godina), sa ili bez kliničkih znakova.
